Kaddhi Choul (Rice and Kaddhi)
Rice and Kaddhi
(Or, Cooking up a Compromise)
We are turning dumb .
I think so too .
Perhaps it is a lack in our language. Many things simply cannot be expressed.
I feel suffocated .
Me too. In Urdu , it is called “ Koft “- oppressiveness . “Kofta” ( meatballs ) comes from the same root - made by repeated pressing.
Do you understand at all , what I am trying to say ?
Yes, I do. If only I could say to you, “ Let us not cook brinjals today , let’s make kaddhi instead- even if there are no dumplings to go into it- we can put in potatoes instead , we can eat it with rice ……. “
Yes, and I could have rustled up some instant ginger and chilli pickle with a little salt and some lemon ……
Or we could have put a few small onions into a little vinegar…..
Hmmm … I wonder why we do not think of such comforting things when we are angry ?
Yes , why do we not talk to one another instead of sitting around in grumpy silence ?
By the way , what was that moustachioed Sinda talking to you about in the canteen ?
He was telling me about Satinder Sartaj’s new show. He has two extra tickets . Shall we go ?
Don’t care if we do . Now, you may as well ask me about Kiranjot.
Hmmm.. Why was she crying with her head on your shoulder on the park bench ?
That same old Jatinder story. I’ve told her hundreds of times to forget that dopehead, and get on with her life , but the silly girl just won’t listen to reason . Why don’t you try to knock some sense into her ? I’ve given up.
Kiran should see the writing on the wall. There’s no future in this relationship. Okay, I’ll try to talk to her.
Come , it’s time to go to bed now. I have a class at eight tomorrow morning.
Okay, good night !
Good night ! By the way, I hope the program for rice and kaddhi for dinner stands for tomorrow . Doesn’t it ?
All right. You’re incharge of boiling the potatoes and pickling the onions in ginger , right ?
Sure. If Your Highness permits , I’ll be happy to boil the rice as well.
Be my guest ! Done .
Just one more thing .
What’s that ?
Please don’t get angry with me. I get very scared.
Kamal, I think the lack is not in our language , but in us. It is we who don’t make the effort to communicate .
Yes, Sheenu. And then distances are created.
Thank God for kaddhi ….
And vinegared onions ….
Though we should all eat brinjals too , sometimes …
Absolutely , agreed…..sssure….
Zzzz…
( Sound of gentle snoring )
The Original Poem in Punjabi
ਕਢੀ- ਚੌਲ
( ਸੁਲਹ ਦੀ ਹਾੰਡੀ )
ਗੂੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਅਨੇ ਹਾਂ ।
ਹਾਂ , ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਐਦਾਂਈ ਲਗਦਾ ਹੈ ।
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਹ ਸਾਡੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕੋਈ ਘਾਟ ਹੈ ਸ਼ਾਯਦ । ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਹੋ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀਆਂ ।
ਘੁਟਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ।
ਬਹੁਤ । ਉੜਦੂ ਵਿੱਚ ਕੋਫੑਤ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਇਸਨੂੰ । ਇਸੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਤੋਂ ਕੋਫ਼ਤਾ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਘੁੱਟ- ਘੁੱਟ ਕੇ ।
ਤੂੰ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਹੈੰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ?
ਹਾਂ, ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਹਾਂ । ਜੇ ਮੈੰ ਤੈਨੂੰ ਕਹਿ ਸਕਦਾ , “ ਅੱਜ ਬੈੰਗਨ ਨਾ ਰਿੰਨ੍ਹੀਏ,
ਕਢੀ ਬਣਾ ਲਈਏ, ਪਕੌੜੇ ਨਾ ਸਹੀ , ਆਲੂ ਪਾ ਲਾਂਗੇ, ਚੌਲਾਂ ਨਾਲ ਖਾ ਲਾਂਗੇ … “
ਹਾਂ , ਤੇ ਜੇ ਮੈੰ ਅਦਰਕ- ਮਿਰਚਾਂ ਵਿੱਚ ਲੂਣ-ਨੀਂਬੂ ਪਾ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਤਾਜ਼ਾ ਅਚਾਰ ਨਾਲ ਬਣਾ ਲੈਂਦੀ…
ਜਾਂ ਦੇ ਨਿੱਕੇ - ਨਿੱਕੇ ਚਾਰ ਪਿਆਜ਼ ਹੀ ਸਿਰਕੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈਂਦੇ…
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਕਟੋਰੀ ਵਿੱਚ..,
ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਗ਼ੁੱਸਾ ਆਉੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਸੌਖਿਆਂ ਕਰਣ ਵਾਲ਼ੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਿਉਂ ਚੇਤੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ?
ਹਾਂ , ਗੱਲ ਕਰਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਾਂ ਮੂੰਹ ਸੁਜਾ ਕੇ ਗੂੰਗੇ- ਵੱਟੇ ਬਣਕੇ ਕਿਉਂ ਬਹਿ ਜਾਨੇ ਹਾਂ ?
ਵੈਸੇ , ਉਹ ਮੁੱਛਲ ਸਿੰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿਣ ਆਇਆ ਸੀ ਕੰਟੀਨ ਵਿੱਚ ?
ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਨਵੇਂ ਸ਼ੋਅ ਬਾਰੇ । ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਦੋ ਏਕੑਸਟ੍ਰਾ ਟਿਕਟ ਨੇ । ਚੱਲਣਾ ਐ ?
ਚੱਲ ਵੜਾਂਗੇ । ਤੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਪੁੱਛ ਲੈ ਮੈੰਨੂੰ ਕਿਰਨਜੋਤ ਬਾਰੇ ।
ਹੂੰ । ਕਿਉਂ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਸਿਰ ਧਰ ਕੇ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ?
ਉਹੀ ਜਤਿੰਦਰ ਵਾਲਾ ਮਾਮਲਾ । ਮੈੰ ਸੌ ਵਾਰ ਆਖਿਆ ਹੈ ਉਸ ਅਮਲੀ ਦਾ ਖ੍ਹੈੜ੍ਹਾ ਛੱਡ ਤੇ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ‘ਚ , ਪਰ ਕਮਲੀ ਮੰਨੇ ਤਾਂ ? ਤੂੰ ਸਮਝਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲੈ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਅੱਕ ਗਿਆ।
ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਸਮਝ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਹਨਾਂ ਤਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇਲ ਨਹੀਂ । ਅੱਛਾ , ਮੈੰ ਗੱਲ ਕਰ ਕੇ ਵੇਖਾਂਗੀ ।
ਚਲ, ਹੁਣ ਸੌਂ ਜਾਈਏ । ਕੱਲ੍ਹ ਅੱਠ ਵਜੇ ਤੋੰ ਕਲਾਸ ਹੈ ।
ਚੰਗਾ , ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ।
ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ । ਹਾਂ , ਫੇਰ ਕੱਲ੍ਹ ਸ਼ਾਮੀਂ ਕਢੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੱਕਾ , ਨਾਂ ?
ਠੀਕ ਹੈ। ਆਲੂ ਉਬਾਲਣ ਤੇ ਪਿਆਜ਼ ਸਿਰਕੇ ਵਿੱਚ ਪੌਣ ਦੀ ਡਿਉਟੀ ਤੇਰੀ ।
ਪੱਕਾ । ਹੁਕਮ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਚੌਲ ਵੀ ਮੈੰਈਉ ਉਬਾਲ ਦਵਾੰਗਾ !
ਨੇਕੀ ਔਰ ਪੂਛ- ਪੂਛ ? ਡੱਨ !
ਬੱਸ ਇਕ ਗੱਲ ਹੋਰ ।
ਕੀ ?
ਰੁੱਸਿਆ ਨਾ ਕਰ । ਮੈੰ ਬਹੁਤ ਡਰ ਜਾੰਦਾ ਹਾਂ ।
ਕਮਲ, ਮੈੰ ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ , ਘਾਟ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ , ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਅਸੀਂ ਹੀ ਗੱਲ ਕਹਿਣੋਂ ਖੁੰਜ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ….
ਹਾਂ, ਸ਼ੀਨੂੰ, ਤੇ ਫੇਰ ਖ਼ਲਾਅ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ….
ਜਿਉਂਦੀ ਰਵ੍ਹੇ ਕਢੀ …
ਤੇ ਸਿਰਕੇ ਵਾਲੇ ਪਿਆਜ਼ …..
ਹਾਂ ਪਰ ਕਦੇ- ਕਦੇ ਬੈੰਗਨ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਖਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਨੇ ।
ਕਿਉੰ ਨਹੀੰ ? ਜ਼ਰੂਰ….
ਜ਼..ਜ਼…ਜ਼…
( ਹਲਕੇ ਘਰਾਟਿਆਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ )
Amita Sarjit Ahluwalia is one of the various pen names used by Punjab-born, Patna-based retired Indian bureaucrat Amita Paul, who has of late begun to be recognized on various digital platforms for her original writings in different genres - in English, Urdu, Hindi and Punjabi, and featured in various anthologies, journals, and online poetry writing forums. Her writings are imaginative, humane, socially relevant, ecologically sensitive and public- spirited, with an occasional flash of humour, at times trenchant, at times gentle and mellow.
Like this:
Like Loading...
Yugen Quest Review 